Beni Bu Güzel Havalar Mahvetti...

Beni bu güzel havalar mahvetti,

Böyle havada istifa ettim

Evkaftaki memuriyetimden.

Tütüne böyle havada alıştım,

Böyle havada aşık oldum;

Eve ekmekle tuz götürmeyi

Böyle havalarda unuttum;

Şiir yazma hastalığım

Hep böyle havalarda nüksetti;

Beni bu güzel havalar mahvetti.

Orhan Veli Kanık

Yalnızlık

çok yalnızım, mutsuzum

göründüğüm gibi degilim aslında

karanlıklarda kaybolmuşum

...bir ışık arıyorum, bir umut arıyorum uzun zamandır

aradıkça batıyorum karanlik kuyulara

kimse duymuyor çığlıklarımı

duyan aldırış etmiyor çekip kurtarmak istemiyor

bense insanların bu ilgisizligi karşısında ilgiye susamışım

ümidimi yitirmişim

biliyorum bir gün dayanamayacak küçük kalbim

arkamı dönüp inandığım ve güvendiğim herşeye

veda edeceğim

"en yakın yabancı sendin,

daha sürülmemişken ışığın biberi

yaramıza,

yaslanırken boşlukta duran bir merdivene

henüz.

...

güzdü sonsuz bir çöle takılan bakışımız,

ilkyaz derken -kışı gözden kaçıran

yüzlerce eller yukarı, saygı duruşlarımız

en güçsüz kollarla-

çözüldü aşkın zarif ilmeği

bulandı aynalar duruluğu.

çok gizli bir doğru gecenin toyluğunda

bilmedik çekenin yanlış bir uzaklık

olduğunu...

yabancıların en yakınıydın sen! "

ey iki adımlık yerküre

senin bütün arka bahçelerini gördüm ben!

Nilgün Marmara

Siz Aşktan Ne Anlarsınız Bayım...

Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca 

Alt katında uyumayı bir ranzanın 

Üst katında çocukluğum... 

Kağıttan gemiler yaptım kalbimden 

Ki hiçbiri karşıya ulaşmazdı. 

Aşk diyorsunuz, 

limanı olanın aşkı olmaz ki bayım! 

Allah’la samimi oldum geçen üç yıl boyunca 

Havı dökülmüş yerlerine yüzümün 

Büyük bir aşk yamadım 

Hayır 

Yüzüme nur inmedi, yüzüm nura indi bayım 

Gözyaşlarım bitse tesbih tanelerim vardı 

Tesbih tanelerim bitse göz yaşlarım... 

Saydım, insanın doksan dokuz tane yalnızlığı vardı. 

Aşk diyorsunuz ya 

Ben istemenin allahını bilirim bayım 

Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca 

Balkona yorgun çamaşırlar asmayı 

Ki uçlarından çile damlardı. 

Güneşte nane kurutmayı 

Ben acılarımın başını 

evcimen telaşlarla okşadım bayım. 

Bir pardösüm bile oldu içinde kaybolduğum. 

İnsan kaybolmayı ister mi? 

Ben işte istedim bayım. 

Uzaklara gittim 

Uzaklar sana gelmez, sen uzaklara gidersin 

Uzaklar seni ister, bak uzaklar da aşktan anlar bayım 

Süt içtim acım hafiflesin diye 

Çikolata yedim bir köşeye çekilip 

Zehrimi alsın diye 

Sizin hiç bilmediğiniz, bilmeyeceğiniz 

İlahiler öğrendim. 

Siz zehir nedir bilmezsiniz 

Zehir aşkı bilir oysa bayım! 

Ben işte miraç gecelerinde 

Bir peygamberin kanatlarında teselli aradım, 

Birlikte yere inebileceğim bir dost aradım, 

Uyuyan ve acılı yüzünde kardeşimin 

Bir şiir aradım. 

Geçen üç yıl boyunca 

Yüzü dövmeli kadınların yüzünde yüzümü aradım. 

Ülkem olmayan ülkemi 

Kayboluşumu aradım. 

Bulmak o kadar kolay olmasa gerek diye düşünmüştüm. 

Bir ters bir yüz kazaklar ördüm 

Haroşa bir hayat bırakmak için. 

Bırakmak o kadar kolay olmasa gerek diye düşünmüştüm. 

Kimi gün öylesine yalnızdım 

Derdimi annemin fotoğrafına anlattım. 

Annem 

Ki beyaz bir kadındır 

Ölüsünü şiirle yıkadım. 

Bir gölgeyi sevmek ne demektir bilmezsiniz siz bayım 

Öldüğü gece terliklerindeki izleri okşadım. 

Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca 

Acının ortasında acısız olmayı, 

Kalbim ucu kararmış bir tahta kaşık gibiydi bayım. 

Kendimin ucunu kenar mahallelere taşıdım. 

Aşk diyorsunuz ya, 

İşte orda durun bayım 

Islak unutulmuş bir taş bezi gibi kalakaldım 

Kendimin ucunda 

Öyle ıslak, 

Öyle kötü kokan, 

Yırtık ve perişan. 

Siz aşkı ne bilirsiniz bayım 

Aşkı aşk bilir yalnız!

Didem Madak

Gülce...

Gülce

Uçurumun kenarındayım Hızır

Ulu dilber kalesinin burcunda

Muhteşem belaya nazır

Topuklarım boşluğun avcunda

Derin yar adımı çağırır

Dikildim parmaklarımın ucunda

Bir gamzelik rüzgâr yetecek

Ha itti beni, ha itecek

Uçurumun kenarındayım Hızır

Civan hazır

Divan hazır

Ferman hazır

Kurban hazır

Uçurumun kenarındayım Hızır

Güzelliğin zulme çaldığı sınır

Başım döner, beynim bulanır

El etmez

Gel etmez

Gülce'm uzaktan dolanır

Uçurumun kenarındayım Hızır

Gülce bir davet

Mecaz değil

Maraz değil

Gülce bir afet

Peri değil

Huri değil

Gülce beyaz sihir

Gülce ölümcül naz

Buram buram zehir

Yar yüzünde infaz

Bir gamzelik rüzgâr yetecek

Ha itti beni, ha itecek

Güzelliğin zulme çaldığı sınır

Uçurumun kenarındayım Hızır

Ben fakir

En hakir

Bin taksir

Ateşten

Kalleşten

Mızrakla gürzden

Dabbetülarz'dan

Deccal’dan, yedi düvelden

Korku nedir bilmeyen ben

Tir tir titriyorum Gülce’den

Ödüm patlıyor Gülce’ye bakmaktan

Nutkum tutuluyor, ürperiyorum

Saniyeler gözlerimde birer can

Her saniyede bir can veriyorum

1981

Ömer Lütfi Mete

Dans Et Benimle...

(Bu şarkıya bu şiir yakışır)

dans etmek istiyorum seninle

öyle pırltılı bir gecede değil

mesela mutfakta

ya da bir pazar yerinde

dans etmek istiyorum seninle

belki bedensiz

ama mutlaka gözlerinde

dans etmek istiyorum seninle

sen uyu

parmaklarımın ucunda hissedeyim seni

dans etmek istiyorum seninle

mesela ıslanalım yağmurda

kardan adam olsun şahidimiz

kar taneleri gibi

dans etmek istiyorum seninle

bir kumsalda dalgalar öperken sahili

yosun koksun saçların

dans etmek istiyorum seninle

çığlık çığlığa düşerken dudaklarımızdan aşk

herhangi bir vaktin

sadece seninle olduğum sonsuzluğunda

dans etmek istiyorum seninle

ve fısıldamak kulağına

seni seviyorum diye

benimle dans edermisin?

Murat Ginlik

Jilet Yiyen Kız...

JİLET YİYEN KIZ 

o kızı nerede nasıl görsem 

aklımı başımdan alır ağzı 

saçları şıra köpüğü desem 

kaşları bıçak izi kırmızı 

yakut pulları mı? bu ne görkem 

kanlı gözbebeklerindeki yazı 

beni nasıl büyüledi bilmem 

kirpikleri örümcek kırmızı 

kızıl demirden bir ünlem 

salınması yangın yalnızı 

korkmasam öpmeye eğilsem 

dişleri elektrik kırmızı 

çarpılmışım başım sersem 

sevdim jilet yiyen kızı 

göğsündeki kumrulara değsem 

gagaları zehirli kırmızı 

gece gündüz tek düşüncem 

kasıklarımdaki ince sızı 

artık kimseyle sevişemem 

anladım sevişmek kırmızı 

jilet yiyen kız merih'li gecem 

birlikte bulacağız belâmızı 

sonumuz kuşkusuz cehennem 

kırmızı kırmızı kırmızı

Attila İlhan

Acılar Denizi...

  Ben acılar denizinde boğulmuşum
  İşitmem vapur düdüklerini, martı çığlıklarını
  Dalgalar her gün bir başka kıyıya atar beni
  Duyarım yosunların benim için ağladıklarını

  Ölüyüm çoktan, bir baksana gözlerime
  Gör, içindeki o kanlı cam kırıklarını
  Bu ne karanlık, bu ne zindan gece böyle
  Bütün gemiler söndürmüş ışıklarını

  Ben acılar denizi olmuşum, yaklaşma
  Sularım tuzlu, sularım zehir zemberek
  Baksana;herkes içime dökmüş artıklarını

  Bu karanlık bitse artık, bir ay doğsa
  Bir deli rüzgar çıksa; alıp götürse
  Yılların içimde bıraktıklarını...

       

              Ümit Yaşar OĞUZCAN

Siyah Gözlerine Beni de Götür...

Daha dokunmadan kurudu irem 

çöllere bir türlü yağamıyorum 

yeni bir koşunun başlangıcında 

biraz deprem sonrası 

biraz şehir hülyası 

bir kalp yangınından geriye kalan 

siyah gözlerine beni de götür 

artık bu yerlere sığamıyorum.

Pembe uçurtmalar yolladığından beri

sarardı tiryaki menekşeleri

sonbaharın tozlu kafeslerinde

sevgi turnaları yakalıyorum

turnalar gidiyor; ben kalıyorum

avareyim,asudeyim,yorgunum

bilmiyorum neden sana vurgunum

Erzurum garında banklar üstünde

uyku tutmuyor karanlıkları

yitik düşlerimi kovalıyorum

gölgeler gidiyor; ben kalıyorum.

Binbir türlü kokuyorsa yaylalar

siyah gözlerine beni de götür

baharın koynundan koparıp sana

ipek bir mendile sardığım yüreğimle

şehzade gülleri gönderiyorum

umutlar kalıyor; ben gidiyorum.

Bütün yelkenlileri,deniz fenerlerini

kaptanları sorgulayan

yanından geçen küheylanların

korku tufanına yakalandığı

siyah gözlerine beni de götür

güneş ülkesinden gelen yiğitler

benzeri olmayan bir dünya kursun

cellat,ayrılığın boynunu vursun.

Usul usul intizarı çürüten

bu hercai diken,bu çılgın arzu

sürüklüyor imkansız muştuların

eşiğine gönül vadilerini

bir ağaçtan düşen yapraklar gibi

düşüyorum tanyerine

ya topla yaralı kırlangıçları

ya da bu vefasız şarkıyı bitir

özgürlüğe giden tutsaklar gibi

siyah gözlerine beni de götür.

                                         Nurullah Genç

Sen Bu Ayrılıklar İçin mi Yaratıldın, Söyle...

Sen bu ayrılıklar için mi yaratıldın söyle 

Bu zehir zemberek kederler için mi 

Bak bütün orkestralar sustu 

Bütün ışıkları söndü dünyanın

Korkma 

Haydi uzat ellerini 

Geçmiş yılları yeniden yaşayalım bir bir 

Bak dinle 

Bir seslenen var uzaklardan 

Bak dinle 

Kader kapıyı çalıyor 

Gelme diyorsun 

Gelme diyorsun 

Bu gel demektir.

Hani o iki kişilik dünyalar bizimdi 

Hani sen iyiydin 

Halden anlardın 

Hani sen git demiyecektin bana 

Ve ben herşeye rağmen gelecektim

İçimde bir umut 

Ellerimde olgun meyvalar 

Dünya nimetleri 

Gözlerimde yanıp yanıp sönen bir pırıltı 

Ama ne sen gel dedin 

Ne de ben gelebildim herşeye rağmen 

Aşkımız ayrılıklarla başladı.

Ümit Yaşar Oğuzcan

Gece Nöbeti...

Daha az seviyorum seni,

Giderek daha az

Unutur gibi seviyorum

Azala azala…

Aramızdaki uzaklığın karanlığında 

Geceler kısalıp gündüzler uzuyor

Böyle olunca…

Daha az seviyorum seni,

Kendini iyileştiren bir yara gibi

Daha az ve zamanla 

Sen geceyi tutuyorsun

Ben nöbetini,

Uzak dağ kışlalarında

Görmüyoruz birbirimizi

Usul usul iniyor

Kopmuş yollara,

Işığı hafif

Uykusu ağır koğuşlarda

Üzerini örtüyorum senin

Bir çığ gibi uyuyorsun rüyalarımda,

Sevgilim

Yıldızları daha büyüktür bazı gecelerin 

Nöbet kadar 

Yalnızken öğreneceksin bunu da.

Artık daha az seviyorum seni

Unutur gibi, ölür gibi daha az

Yeniden ödetiyorum kendime

Onca aşkın öğretemediğini

Murathan Mungan